Dotyczy zagadnień ustrojowych: istoty kontroli konstytucyjności prawa, ewolucji polskiego modelu kontroli konstytucyjności, form bezpośredniego stosowania Konstytucji RP przez sądy, pozycji ustrojowej Trybunału Konstytucyjnego oraz kognicji Trybunału Konstytucyjnego przy kontroli norm.

Poświęcona została materialnemu prawu konstytucyjnemu. Omówiono tu
konstytucyjne prawa podmiotowe zgrupowane i usystematyzowane w rozdziałach
nawiązujących do tytułów i systematyki rozdziału II Konstytucji RP: „Wolności i prawa
osobiste”, „Wolności i prawa polityczne”, „Wolności i prawa ekonomiczne, socjalne
i kulturalne”, „Środki ochrony wolności i praw”. W powyższych rozdziałach omówiono
także te prawa podstawowe, które nie zostały bezpośrednio
przyporządkowane przez ustawodawcę do rozdziału II Konstytucji RP,
lecz w orzecznictwie są kwalifikowane jako prawa podstawowe chronione
skargą konstytucyjną. W tej części książki omówiono także najistotniejsze dla
praktyki normy przedmiotowego prawa konstytucyjnego. W szczególności
omówiono zasady demokratycznego państwa prawnego, na czele z zasadą rzetelnej
legislacji i zasadą zaufania, a także istotne derywaty tych zasad (zasady II i III
stopnia), w tym zasadę określoności przepisów prawnych, zasadę ochrony praw
nabytych i zasadę nieretroakcji. Syntetycznie omówiono także zasadę równości
i proporcjonalności.

Zawiera przykładowe wzory skargi konstytucyjnej, pytania prawnego
oraz wniosku o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją RP.